Tasarımımız yenileniyor. - Yakında İlginç bilgiler bölümümüz geliyor.

SULTAN II.ABDÜLHAMİD

SULTAN II.ABDÜLHAMİD
Sultan Abdülmecid’in oğullarındandır.21 Eylül 1842 tarihinde Tir-i Müjgan Kadın Efendi’den doğmuş olup,31 Ağustos  1879 tarihinde tahta çıkmıştır.Saltanat süresi 32 yıl,7 ay 27 gündür.27 Nisan 1909 tarihinde tahttan indirilmiş,bundan sonra  3 yıl 6 ay 3 gün Selanik’te ikamete mecbur bırakılmış,nihayet İstanbul’a nakledilmiş,burada 5 yıldan biraz fazla bir süre yaşadıktan sonra 10 Şubat  1918 tarihinde vefat etmiştir.Cenazesi, hükümdarlara mahsus muhteşem bir törenle kaldırıldıktan sonra,dedesi Sultan Mahmud’un türbesine defnedilmiştir.


Osmanlı tarihinin en mühim şahsiyetlerinden ve Osmanlı  padişahlarının en büyüklerinden biri olarak kabul edilen II.Abdülhamid Han’ın çocukluğu ve gençliğinin sağlam bir dini terbiye alarak  geçmiş olduğu;Arapça,Farsça ve Fransızca’yı öğrendiği,musiki dersleri  aldığı,tarih ve dini ilimler tahsil ettiği biliniyor.Zeki çalışkan,ileri görüşlü bir kimsedir.Ağabeyi V.Murat’ın aksine ,içki ve sefahat alemlerine katılmayarak vaktini en iyi biçimde değerlendirmiştir.Siyasi deha sahibi,eşine az rastlanır bir devlet adamı,kudretli bir yöneticidir.Hakkında haklı ve haksız birçok şey söylenen ve yazılan Sultan’ın döneminde imparatorluğun yıkılış ve çöküşü engellenmiş ,memleketin imari sürdürülmüş,oterite sağlanmıştır.Tanzimat Ferma’nın doğurduğu  sıkıntılar giderilmye çalışılmış,ehliyet ve liyakat sahibi ilim ve devlet adamları iş başına getirilerek müreffeh bir süreç yaşanmıştır.Sultan II.Abdülhamit Han’ın başarısı,içinde bulunduğu çok zor ve çetin şartlara rağmen,iman ve azmini yitirmeyerek  sabır ve kararlılıkla hak bildiği yolda yürüyebilmesindendir.Gerçekten o, iç ve dış düşmanların akıl almaz baskılarıyla yıkılmak istenen Osmanlı Devleti’ni  tam 33 sene dimdik ayakta tutmayı başarmıştır.Devrinde memleketin her yeri ilim yuvaları,fabrikalar ve çeşitli çalışma sahalarıyla donatılmış,İstanbul’dan Medine’ye kadar uzanan demiryolu yapılarak ulaşım seferberliğine girişilmiştir.Onun doğu kültürüne bağlılığı  ve dininden asla taviz vermeyişi sebebiyle aleyhinde yazılan ve söylenen şeylerin haksızlığı tarafsız gözlemci ve tarihçiler tarafından kabul edilmektedir.Ermeni komitacılar bir suikastla kendisini öldürmek istemeleri de padışahın büyüklüğünü göstermektedir.Nitekim onun,31 Mart ihtilaliyle tahtan indirilişindn sonra devletin hızla çöktüğü ve ehliyetsiz idareciler eliyle yokluğa sürüklendiği bilinmektedir.